Links het tentje van mijn dochter,
voor die van mijn zoon en mij,
rechts de tijdcapsule die ons bracht.
Het getjilp van kinderstemmen
vermengt zich met geruis van vogels,
de spelende rivier
en de kabbelende zoom van bomen
waarboven net de zon verschenen is.
Het zweet breekt door mijn schaduwpak
zodat ik op zal moeten staan.
Dan dekt een wolk de wereld toe
en stelt het moeten zich nog even uit.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten