woensdag 30 november 2011

Michaël en de draak

Het vuur van de vooruitgang
is gedoofd: afremmen gaat vanzelf,
stilstand volgt bij dit perron.

Aan beide zijden loopt het spoor
van de horizon naar hier.
Begin en eind zijn eender:
de leegte zwelt van beide zijden aan,
beneemt de adem, stopt de tijd.

Dit hier en nu is het begin
maar ook het einde van het niets
als hij uit de sneltrein stapt
die op dit station niet stopt.


(In memoriam Michaël Vincent Reman,
3 augustus 1990 – 19 november 2011)

dinsdag 1 november 2011

Gedicht (2)

U leest en wordt misschien getroffen
door de schoonheid van dit dicht
en u vermoedt misschien of kent zelfs
het monnikenwerk dat voor u ligt
van schrijven, schrappen, scheuren, scherpen,
tot het tot hier toe was verricht.

Het viel wel mee eigenlijk, deze keer.

zaterdag 1 oktober 2011

A2

De vroege avond
van een zonnige dag
tussen Utrecht en Amsterdam.
De zon rijdt mee
aan de andere kant
van de flankerende rij bomen,
gaat aan en uit
en vertroebelt het zicht.

maandag 4 juli 2011

Liefde aan zee

Het kustwater kenmerkt zich
naast haar speelse golven
en warme voetenbad
door haar onderstroom
en ondergrond van ribfluweel:
telkens na een paar slagen
toch weer grond onder de voeten
tot de zee opeens
zwemmen of verzuipen is.

Even peilloos diep en helder blauw,
als jouw verraderlijke ogen.

zondag 29 mei 2011

Nederlands licht

Hoe vang je het licht
dat als hangende lamellen
uit een wolk gevallen is,
in strenge vlakken naar beneden wijst?

Hoe vang je het licht
dat aan de ogen van je kat
schijnbaar achteloos ontspruit,
zachtjes knipperend je schuld bewijst?

Hoe vang je het licht
dat niet zozeer schijnt
op het smalle pad
maar meer juist levensangst omlijst?

vrijdag 29 april 2011

Wedergeboorte

Daar waar eens de zon
de korte dagen tot lange winters aaneenreeg,
samen met kachel en cacao de kou de baas,
of losse uren tot lange dagen aan het strand,
ranja met een rietje, broodje met zand,
daar vertelde jij van vader,
zijn wil wet, streng maar rechtvaardig,
van moeder natuurlijk, altijd aanwezig,
schijnbaar onzichtbaar maar spil van alledag,
beiden al weer jaren dood.

Je bent een goede jongen,
zei je laatst en kuste me,
voor het eerst in veertig jaar.

Vandaag schoof ik een generatie op
en omarmde jij je jeugd.

Dag oma.

donderdag 31 maart 2011

Janis Joplin

Southern belle & Speedfreak.
Je torste het leed zoals Atlas de wereld.
Je adem ontsnapte als zang,
altijd op het randje
van de totale ineenstorting.
Natuurlijk overleed je in Los Angeles,
little girl blue.
God heeft je teruggehaald om de engelen
een lesje in compassie te geven.

maandag 28 februari 2011

Van meet af aan

Van daar naar hier
en weer terug
de geest nog sterk
het lijf al stug
het zucht en kreunt
recht toch de rug
en ziet de meet
de meet, te vlug.

maandag 31 januari 2011

Pas de deux

De zee deint en stort zich sierlijk
op het strand dat donkergeel
begint maar even later stralend wit
verwordt tot duin, dat verder deint
alsof er niets tussen haar
en de zee gelegen heeft.
Helmgras wuift uitbundig,
meeuwen groeten minzaam,
zand danst zwierig met de wind.
Mijn voeten doen een pas de deux -
ooit was ik hier met jou.

zondag 2 januari 2011

Peter van Straaten (Zeurkalender)

Bijna vijftig is ze, schat ik zo.
Mode is wat haar dochter draagt,
het piekhaar vettig op de schouders,
het decolleté te diep en uitgezakt
om nog mannen te verleiden.
Schijt aan alles maar vooral zichzelf.

Ze is vast nog nuchter:
ze bekijkt nauwgezet de grappen,
dag voor dag, zonder zelfs een glimlach.
Driehonderd vijfenzestig dagen
die nog komen gaan
maar zij heeft ze al uit.

Wie of wat is eigenlijk
het inkijkexemplaar?